--Yol devam ediyor. Uyumak istiyorum, ama uyanık olup yoluda izlemek istiyorum. İkisinide adam gibi beceremiyorum. Otobüsteki okuma lambasının ışığı, yazmak istediklerimi benden çalıyor. Işığı kapatıyorum; aklımdan geçenleri yazmak için açıyorum tekrar ama aklımdakiler ışıktan korkup kaçıyorlar. Aslında tam olarak anlamadım: ışıktan mı kaçıyorlar yoksa benim onları farketmemden mi? Sanırım kafamın içindekiler benden kaçıyorlar, bende ışığı bahane ediyorum kendime..
31.05.2009, İzmir - İstanbul yolculuğu sırasında..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder